คอกใคร

ฉันบ้านนอก บอกตรง ๆ อย่าสงสัย
ประชาธิปไตย ใจรัก มักเอ่ยอ้าง
มีมวลชน ผู้กล้า พาร่วมทาง
ให้ช่วยถาง กำจัดเหตุ เผด็จการ

การเมือง เรื่องนั้น ๆ ฉันไม่รู้
เข้ามาดู คอนเสริตแดง กำแหงหาญ
เพื่อนบอกว่า ที่เราเห็น เป็นตำนาน
อุดมการณ์ ล้วน ๆ อย่ารวนเร

มีร้องรำ ทำเพลง บรรเลงรับ
ท่านผู้นำ ขานขับ โอ้ละเห่
จัดประกวด ร้องรำ ทำเมดเล่ย์
รอวัน ดีเดย์ จะดูดี

อุดมการณ์ ใหญ่ยิ่ง ทั้งหญิงชาย
คนมากมาย เหมือนงานวัด จัดเคลื่อนที่
เพื่อนบอก เป็นอุบาย บรรดามี
ยุทธวิธี ผู้นำ ทำให้ดู

ถึงวันนี้ งานสำเร็จ เสร็จผู้นำ
อุบายล้ำ เข้าสภา สง่าหรู
สร้างฐานเสียง ล้ำลึก ตรึกตรองดู
กลับไปอยู่ หลังเขา เรามัน “ควาย”

-ไผ่ พันลำ-

อกหักเพระรักอ้าย

-ไปซ่ะ-

เจ็บจำช้ำทนระคนแค้น

สิ้นสุดแสบแสนแค้นเคือง

รู้เช่นเห็นชาตินิตย์เนือง

สิ้นเปลืองรินรดหยดน้ำตา

เมื่อสิ้นภักดิ์รักกันฉันกับเธอ

จะเสนอหน้าไฉนใยเสน่หา

แม้ตัดใจแสนยากเมื่อจากลา

ดีกว่าทนอยู่รู้แก่ใจ........

แต่นี้ไม่มีก้างมาขวางแน่

มิใช่แพ้แต่เบื่อเหลือทนได้

เจ็บหนักจักทนแม้หม่นไหม้

สักวันทำใจไม่ขอทน.....

-ไผ่  พันลำ-

16 ก.ค.55

คิดฮอด...

เมื่อมาช้าไปไม่ทันรัก

จำหักห้ามใจไม่คิด

หลบหลีกห้ามใจให้สนิท

หมดสิทธิ์ด้วยช้ามาสาย

เธอมีเจ้าของป้องปก

เพียงคิดจิตตกนรกร้าย

ตัดใจป้องกันอันตราย

ใจสลายสิทธิ์หมดรันทดใจ

คิดฮอดถอดใจไม่คิด

เคยสนิทแนบนางอย่างไร

อดกล้ำทนกลืนฝืนใจ

สิ้นไร้ทางพบจบกัน

**ไผ่  พันลำ**

11 ส.ค. 54/11 ก.พ.55

http://www.youtube.com/watch?v=xqVyI53u6b0

ลำชีแห่งความหลัง

โขงมีชีมูลคูณค้ำ

สายน้ำสามลำค้ำอีสาน

มูลใต้ชีกลางทางผ่าน

ไหลลงธารโขงตรงปากมูล

มีตำนานขานไขเล่าไว้ว่า

หนุ่มสาวชาวนารักพาสูญ

มารหัวขนคนระยำทำอากูล

ทิ้งลูกลงชีมูลไม่จุนเจือ

หนุ่มได้ สาวเสีย ละเหี่ยนัก

พิษรักแรงใคร่ไม่หลงเหลือ

ทิ้งสาวทุกข์ทนเพราะตนเบื่อ

โศกเหลือเมื่อเด็กน้อยลอยลงชีฯ

-ไผ่  พันลำ-

ไกลบ้าน

ห่างเหินเนิ่นนานบ้านฉัน

ด้นดั้นจากดินถิ่นฐาน

ระเหเร่ร่อนซมซาน

ไกลบ้านนานเนาเหงาจังฯ

เพราะจนค่นแค้นแสนเข็ญ

ลำบากยากเย็นเกินยั้ง

จรจากพรากมาละล้าละลัง

ใจหวังยังชีพเลี้ยงชนม์

ห่างเหินเกินใจห้ามหัก

คนรักราร้างห่างหน

จำใจจำจากหน้ามล

สับสนจนใจได้เจอฯ

-ไผ่ พันลำ-

http://www.youtube.com/watch?v=P7N0URT8wCw

ถามคนตายหรือยัง…

แมลงเม่าเข้าไฟเพราะไหลหลง

เป็นผุยผงพับไปเพราะไฟเผา

วีรชนมอดม้วยด้วยหูเบา

ต้องถูกเขาเมามอมจึงยอมตาย...

เพราะรู้น้อยคอยแต่ฟังจึงพลั้งพลาด

ฟังพาลเป็นปราชญ์จึงฉิบหาย

ด้วยสัตย์ซื่อถือศรัทธาพาตัวตาย

หลงอุบายคนอุบาทว์ฆาตกร

เขายุแหย่เชิงยั่วตัวไม่รู้

หลงใหลไม่ตรองดูให้สังหรณ์

ถูกมอมจนเมาอนาทร

ต้องม้วยมรณ์หลงกลคนร้อยเล่ห์

อันคารมคมลิ้นคนปลิ้นปล้อน

มันมีเงื่อนซุกซ่อนให้หันเห

กล้าสู้เสี่ยงตายไม่ลังเล

ศพเกลื่อนระเนเพทุบาย

แล้วไง....ใครเล่าเท้าเหยียบศพ

ฯพณฯที่เคารพคือความหมาย

ได้ดีด้วยศพมีมากมาย

คนตายยอมหรือถ้าปรองดอง.....

-ไผ่ พันลำ-

 ปากเสีย....

อุ่นไอไม่นานต้องซานซม

สวรรค์ล่มคมฆาตต้องบาศก์บ่วง

ไพร่หมองต้องโทษว่าจาบจ้วง

ทนเก็บเจ็บทรวงในบ่วงบาศฯ


ต้องระเหเร่ร่อน ไปนอนคุก

เคล้าคลุกแค้นคับกับอมาตย์

คิดเคืองเบื้องบนจนประสาท

ต้องลำค็ญเป็นทาสเบื้องบาทใคร

หรือเพราะเราปากพร่อยถ่อยสถุล

เป็นไพร่ไร้สกุลจึงหมองไหม้

ชาติหน้าถ้าเกิดร่วมแดนไทย

อย่าได้เกิดเป็นไพร่ใกล้เวียงวังฯ

รู้มากปากเน่าหมิ่นเจ้านาย

สุดท้ายได้อยู่ยงในกรงขัง

ถูกมอมเมาก็หลงจนเซซัง

 เป็นเหยื่อกระทั่งถูกขังลืม

- ไผ่ พันลำ-

ดาวลอย

พอเขาลือชื่อเสียงสูงเพียงฟ้า
เจ้าก็เช่นดาราเวหาหาว
เสพสมสังคมเมืองเป็นเรื่องราว
ทิ้งถิ่นกลิ่นคาวชาวไร่นา

หลงเพลิดเสียเพลินจนเลินเล่อ
หลงใหลละเมอประมาณว่า
ประมาทพลาดเพลินเกินศักดิ์กา
มัวเมามายาเพราะบ้ายอ

ร่วงโรยวัยสวยเมื่อสาวสิ้น
เสพเสร็จเขาหมิ่นอนาถหนอ
บ้านเรายังมีที่ไว้รอ
แม่พ่อรอรับขับ “ขวัญดาว”
-ไผ่ พันลำ-
14 ธ.ค. 55
เพลงดาวลอย  http://www.youtube.com/watch?v=4k5KtEFt7pk

ขญม

อะหังอัญขญม ระทมทุกข์

เคล้าคลุกควันหลงสงคราม

อำนาจอุบาทว์เสื่อมเลวทราม

คุกคามเข่นฆ่าประชาชี

เพียงจิตคิดข้างต่างลัทธิ

อุดมคติกลายกลับอัปรีย์

ลืมสิ้นเผ่าพ้องน้องพี่

ย่ำยีเผ่าพันธุ์กันเอง

แขมร์ขมาดชาติสิ้น

แผ่นดินระงมข่มเหง

ลุกมาฆ่ากันไม่หวั่นเกรง

เลือดไหลละเลงลงดิน

สักวันเผ่าไทยคงได้เห็น

เฉกเช่นเขมรหมอนหมิ่น

สักวันถึงฆาตชาติสิ้น

คนร่วมแผ่นดินฆ่ากัน....

-ไผ่ พันลำ-

28 มิ.ย. 56

http://www.youtube.com/watch?v=RVr-rILAeXA