ขญม
อะหังอัญขญม ระทมทุกข์
เคล้าคลุกควันหลงสงคราม
อำนาจอุบาทว์เสื่อมเลวทราม
คุกคามเข่นฆ่าประชาชี
เพียงจิตคิดข้างต่างลัทธิ
อุดมคติกลายกลับอัปรีย์
ลืมสิ้นเผ่าพ้องน้องพี่
ย่ำยีเผ่าพันธุ์กันเอง
แขมร์ขมาดชาติสิ้น
แผ่นดินระงมข่มเหง
ลุกมาฆ่ากันไม่หวั่นเกรง
เลือดไหลละเลงลงดิน
สักวันเผ่าไทยคงได้เห็น
เฉกเช่นเขมรหมอนหมิ่น
สักวันถึงฆาตชาติสิ้น
คนร่วมแผ่นดินฆ่ากัน....
-ไผ่ พันลำ-
28 มิ.ย. 56
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น